Η κούραση σε εγρήγορση μπορεί να έχει σοβαρές ψυχολογικές επιπτώσεις στο μυαλό των κλινικών γιατρών.Μελέτες δείχνουν ότι το 72% έως 99% των ειδοποιήσεων είναι ψευδείς, οδηγώντας σε κόπωση.Η κόπωση σε εγρήγορση εμφανίζεται όταν οι κλινικοί γιατροί αντιμετωπίζουν συχνά προειδοποιήσεις κατά τη διάρκεια της φροντίδας των ασθενών και γίνονται όλο και πιο αναίσθητοι σε αυτές, καθιστώντας λιγότερο πιθανή τη δράση σε κρίσιμες στιγμές.Αυτό το ποσοστό ψευδώς θετικών είναι εκπληκτικό και μπορεί να εξηγήσει γιατί βρίσκουμε ότι ο ίδιος ήχος ειδοποίησης στο τηλέφωνό σας γίνεται λιγότερο αποτελεσματικός στο να σας ξυπνά κάθε πρωί.
Αφού ελέγξαμε τοαισθητήρας οξυγόνου,επιστρέφουμε σε εγρήγορση κούρασης.Οι αισθητήρες οξυγόνου επιτρέπουν στους κλινικούς γιατρούς να κατανοήσουν πόσο οξυγόνο παρέχεται στον ασθενή κατά τη διάρκεια του αερισμού, αποτρέποντας την υποξία, την υποξαιμία ή την τοξικότητα οξυγόνου.Ένας αισθητήρας οξυγόνου είναι μια από αυτές τις συσκευές "όταν το χρειάζεστε για να λειτουργήσει, θα πρέπει να λειτουργεί".
Στην καλύτερη περίπτωση, ένας κακός αισθητήρας οξυγόνου είναι μια γρήγορη αλλαγή για τους νοσηλευτές ή τους αναπνευστικούς θεραπευτές και τους βιοϊατρικούς.Σε ένα σενάριο χειρότερης περίπτωσης, μπορεί να οδηγήσει σε ανεπιθύμητα αποτελέσματα - δυστυχώς, αυτά δεν είναι πρωτόγνωρα.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι ιατρικών αισθητήρων οξυγόνου, ο πιο συνηθισμένος είναι ένα γαλβανικό στοιχείο με έναν ηλεκτρολύτη με μια κάθοδο και μια άνοδο.αντιδρά με μια μικρή ποσότητα οξυγόνου που ρέει μέσω του αναπνευστήρα, παράγοντας ηλεκτρική έξοδο ανάλογη με την ποσότητα οξυγόνου (δείτε εδώ την αρχή λειτουργίας).Άλλες τεχνολογίες ανίχνευσης οξυγόνου σε ιατρικές εφαρμογές μπορεί να χρησιμοποιούν παραμαγνητική ή υπερηχητική τεχνολογία, καθεμία από τις οποίες έχει τα δικά της πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα και μπορεί να είναι μια εξαιρετική επιλογή για μια εφαρμογή αλλά όχι για άλλη.Φυσικά, οι οπτικοί αισθητήρες και οι ηλεκτροχημικοί αισθητήρες δεν εμπίπτουν στο πεδίο αυτού του θέματος όταν εξετάζετε άλλες βιομηχανικές εφαρμογές όπως η αυτοκινητοβιομηχανία ή η ανίχνευση διαλυμένου οξυγόνου.
Με το σχεδιασμό και την κατασκευή πολυάριθμων αναπνευστήρων και ιατρικού εξοπλισμού και τη χρήση διαφορετικών θεραπειών, η ζήτηση για οξυγόνο παραμένει η ίδια.Ανεξάρτητα από τη θεραπεία που εξετάζετε, οι αισθητήρες οξυγόνου είναι πάντα κρίσιμοι για να επιτρέπουν στους κλινικούς γιατρούς να παρατηρούν κρίσιμα δεδομένα.Αυτά τα δεδομένα είναι απαραίτητα, ώστε οι κλινικοί γιατροί να μπορούν να αποφασίσουν εάν θα αυξήσουν ή θα μειώσουν την ποσότητα οξυγόνου που παρέχεται στον ασθενή.Ανάλογα με την κατάσταση, ο ασθενής μπορεί να χρειάζεται 100% οξυγόνο ή μπορεί να χρειάζεται πολύ χαμηλότερο οξυγόνο.Το σημαντικό είναι ότι οι απαιτήσεις σε οξυγόνο μπορούν να αλλάξουν ανά πάσα στιγμή.Τα πρωτόκολλα απογαλακτισμού (πρωτόκολλα βέλτιστης πρακτικής που έχουν σχεδιαστεί για τον σταδιακό απογαλακτισμό των ασθενών από τον μηχανικό αερισμό) είναι τόσο κοινά που οι κλινικοί γιατροί μπορεί να δυσκολεύονται να παρέχουν τη βέλτιστη φροντίδα χωρίς να γνωρίζουν πόσο οξυγόνο παρέχεται.
Ώρα δημοσίευσης: Αυγ-16-2022