Ingeneesmiddel, aHolter-monitoris een soort ambulantelektrocardiografieapparaat, een draagbaar apparaat voorhartbewaking(detoezicht houdenvan deelektrische activiteit van het cardiovasculaire systeem) gedurende ten minste 24 tot 48 uur (vaak gedurende twee weken per keer).
Het meest voorkomende gebruik van de Holter is voor monitoringECG hartwerkzaamheid (elektrocardiografieof ECG).De langere opnameperiode is soms handig om af en toe te observerenhartritmestoornissendie in een kortere periode moeilijk te identificeren zijn.Voor patiënten met meer voorbijgaande symptomen, acardiale gebeurtenismonitordie een maand of langer kan worden gedragen, kan worden gebruikt.[1]
Wanneer gebruikt om het hart te bestuderen, net als standaard elektrocardiografie, registreert de Holter-monitor elektrische signalen van het hart via een reeks vanelektrodenaan de borst vastgemaakt.Elektroden worden over botten geplaatst om artefacten door spieractiviteit te minimaliseren.Het aantal en de positie van elektroden verschilt per model, maar de meeste Holter-monitoren gebruiken er tussen de drie en acht.Deze elektroden zijn verbonden met een klein apparaatje dat aan de riem van de patiënt wordt bevestigd of om de nek wordt gehangen, en houdt gedurende de hele opnameperiode een logboek bij van de elektrische activiteit van het hart.Een 12-leads Holter-systeem is ook beschikbaar als het nauwkeurig isECGsignaalinformatie is vereist om de exacte aard en oorsprong van het ritmesignaal te analyseren.
Recorder
De grootte van de recorder verschilt afhankelijk van de fabrikant van het apparaat.De gemiddelde afmetingen van de huidige Holter-monitoren zijn ongeveer 110x70x30 mm, maar sommige zijn slechts 61x46x20 mm en wegen 99 g.[6]De meeste apparaten werken met tweeAA-batterijen.In het geval dat de batterijen leeg zijn, kunnen sommige Holters ze zelfs tijdens monitoring vervangen.
De meeste holters bewaken het ECG via slechts twee of drie kanalen (Opmerking: afhankelijk van de fabrikant worden verschillende tellingen van leads en leadsystemen gebruikt).De trend van vandaag is om het aantal afleidingen te minimaliseren om het comfort van de patiënt tijdens de opname te garanderen.Hoewel opnames met twee/drie kanalen al heel lang worden gebruikt in de geschiedenis van Holter-monitoring, zoals hierboven vermeld, zijn er recentelijk 12-kanaals Holters verschenen.Deze systemen maken gebruik van het klassieke Mason-Likar-geleidingssysteem, dwz het produceren van een signaal in hetzelfde formaat als tijdens het gewone rust-ECG en/ofstresstestmeting.Deze Holters kunnen af en toe informatie verstrekken die vergelijkbaar is met die van eenECGstresstest examen.Ze zijn ook geschikt bij het analyseren van patiënten namyocardinfarct.Opnamen van deze 12-leads monitoren hebben een aanzienlijk lagere resolutie dan die van een standaard 12-leads ECG en in sommige gevallen is aangetoond dat ze een misleidende weergave van het ST-segment opleveren, hoewel sommige apparaten het mogelijk maken de bemonsteringsfrequentie in te stellen tot 1000 Hz voor speciale examens zoals detectie van "late potentieel".
Een andere innovatie is de opname van een triaxiale bewegingssensor, die de fysieke activiteit van de patiënt registreert, en bij onderzoek en softwareverwerking drie bewegingsstatussen extraheert: slapen, opstaan of lopen.Sommige moderne apparaten hebben ook de mogelijkheid om een dagboek van een patiënt op te nemen dat later door de arts kan worden beluisterd.Deze gegevens helpen de cardioloog om gebeurtenissen beter te identificeren in relatie tot de activiteit en het dagboek van de patiënt.
Posttijd: 13-dec-2018