Zuurstofsensoren worden gebruikt om de zuurstofconcentratieniveaus te meten en te bewaken, de zuurstof die wordt ingeademd en uitgeademd door een patiënt die is aangesloten op een beademingsapparaat of anesthesieapparaat.
De zuurstofsensor in een ademgasmonitor (RGM) meet de zuurstofconcentratie (of partiële zuurstofdruk) in het ademgasmengsel.
Zuurstofsensoren worden ook wel FiO2-sensoren of O2-batterijen genoemd en de fractie ingeademde zuurstof (FiO2) is de zuurstofconcentratie in het gasmengsel.De ingeademde zuurstoffractie van het gasmengsel in de atmosferische ruimtelucht is 21%, wat betekent dat de zuurstofconcentratie in de ruimtelucht 21% is.
Waarom hebben RGM's een zuurstofsensor nodig?
Alle ademhalingsgasmonitoring is ontworpen om een mengsel van lucht en zuurstof in en uit de longen van een patiënt te brengen om te helpen bij het ademen, of in sommige gevallen om mechanische ademhaling te bieden aan een patiënt wiens ademhaling onvoldoende is of wiens lichaam niet in staat is om te ademen.
Tijdens de beademing is een nauwkeurige meting van het ademgasmengsel vereist.Met name het meten van zuurstof tijdens ventilatie is van cruciaal belang vanwege het belang ervan in het metabolisme.In dit geval wordt een zuurstofsensor gebruikt om de berekende zuurstoftoevoer van de patiënt te controleren en te detecteren.De belangrijkste vereiste is een zeer nauwkeurige meting van het zuurstofgehalte in ademgassen.Verschillende mechanismen van medische zuurstofsensoren
Elektrochemische sensoren
Fluorescerende zuurstofsensor
1. Elektrochemische zuurstofsensor:
Elektrochemische zuurstofmeetelementen worden voornamelijk gebruikt om het zuurstofgehalte in de omgevingslucht te meten.Deze sensoren zijn geïntegreerd in de RGM-machine om de concentratie van de zuurstoftoevoer te meten.Ze laten chemische veranderingen achter in het sensorelement, wat resulteert in een elektrische output die evenredig is met het zuurstofniveau.Elektrochemische sensoren zetten chemische energie om in elektrische energie door middel van oxidatie- en reductieprocessen.Het levert een elektrische output aan het apparaat die evenredig is met het percentage zuurstof in de kathode en anode.De zuurstofsensor fungeert als stroombron, dus de spanningsmeting wordt gedaan via de belastingsweerstand.De uitgangsstroom van de zuurstofsensor is evenredig met het zuurstofverbruik door de zuurstofsensor.
2. Fluorescerende zuurstofsensor
Optische zuurstofsensoren zijn gebaseerd op het principe van fluorescentiedoving van zuurstof.Ze vertrouwen op het gebruik van lichtbronnen, lichtdetectoren en lichtgevende materialen die op licht reageren.Op luminescentie gebaseerde zuurstofsensoren vervangen op veel gebieden elektrochemische zuurstofsensoren.
Het principe van het uitdoven van moleculaire zuurstoffluorescentie is al lang bekend.Sommige moleculen of verbindingen fluoresceren (dwz stralen lichtenergie uit) wanneer ze aan licht worden blootgesteld.Als er echter zuurstofmoleculen aanwezig zijn, wordt de lichtenergie overgedragen aan de zuurstofmoleculen, wat resulteert in minder fluorescentie.Door een bekende lichtbron te gebruiken, is de gedetecteerde lichtenergie omgekeerd evenredig met het aantal zuurstofmoleculen in het monster.Daarom, hoe minder fluorescentie wordt gedetecteerd, hoe meer zuurstofmoleculen er in het monstergas aanwezig moeten zijn.
Posttijd: aug-05-2022