Door Andrew Clay, Fluke Biomedical
Noot van de redactie: dit artikel, geschreven in 2015, wordt nog steeds het meest gelezen op24×7's site.We hopen dat het u de informatie kan geven die u nodig heeft bij het testen van SpO2sensoren.
SpO . bewaken2, het verzadigingspercentage van zuurstof in het bloed, is wereldwijd een standaard geworden voor patiëntenzorg.Bijna elke patiëntmonitor heeft een ingebouwde of bevestigbare mogelijkheid om deze cruciale vitale functie te bewaken.SPO2is een indirecte en niet-invasieve methode voor het meten van zuurstofverzadiging in bloed.Het moet samen met alle andere fysiologische parameters worden getest tijdens preventief of correctief onderhoud op een patiëntmonitor of op zichzelf staand apparaat.
De technologie
SpO2wordt gemeten aan de periferie, meestal een vinger, en is een maatstaf voor de gezondheid van het cardiovasculaire systeem en het ademhalingssysteem.Een pulsoximeter meet niet-invasief de zuurstofverzadiging van het bloed van een patiënt.Dit apparaat bestaat uit een rode en een infrarood lichtbron, fotodetectoren en een sonde om licht door een doorschijnend, pulserend arterieel bed te sturen, meestal een vingertop of oorlel.Zuurstofrijk hemoglobine (O2Hb) en zuurstofarme hemoglobine (HHb) absorberen rood en infrarood licht anders.Het verzadigingspercentage van hemoglobine in arterieel bloed kan worden berekend door veranderingen in lichtabsorptie te meten die worden veroorzaakt door arteriële bloedstroompulsaties.
Een verscheidenheid aan factoren kan de nauwkeurigheid van SPO . beïnvloeden2meting, waaronder huidaandoeningen, pigment, wonden, littekenweefsel, tatoeages, nagellak, onderkoeling, bloedarmoede, medicatie, lichtinterferentie en beweging.
SPO2wordt gemeten met behulp van een sensor, meestal bevestigd aan de vinger van de patiënt.Er zijn twee methoden van SpO2technologie: doorlatend en reflecterend.De transmissieve methode is de meest gebruikte van de twee.Zoals weergegeven in figuur 1 zendt transmissietechnologie rood en infrarood licht via de vinger naar een fotodetector.
Afbeelding 1: Transmissieve technologie, de meest gebruikte vorm van klinische pulsoximetrie.Klik om te vergroten.De andere methode die wordt gebruikt voor SPO2vertrouwt op reflecterende technologie.Zoals weergegeven in figuur 2, heeft deze methode de zender en ontvanger in hetzelfde vlak.Reflecterende SPO2sensoren kunnen op andere delen van de anatomie dan de vinger worden geplaatst, zoals het voorhoofd.
Figuur 2: Reflecterende technologie, een alternatief voor transmissieve metingen.Klik om te vergroten
Testen
Elke fabrikant van pulsoximetrie-apparaten moet de nauwkeurigheid van hun apparaat bepalen door tests op mensen uit te voeren.Zoals Dennis J. McMahon in zijn witboek uitlegt: "Er bestaat niet zoiets als een SpO2Simulator,"1in een "gecontroleerd desaturatieonderzoek ademen vrijwillige proefpersonen een reeks gasmengsels met afnemend zuurstofgehalte in terwijl ze zijn aangesloten op een prototypemonitor."Arteriële bloedmonsters worden vervolgens van de proefpersonen genomen om de zuurstofverzadiging in een klinisch laboratorium te meten.
Het resultaat van deze test is een grafiek voor dat specifieke model van SPO2sensor en monitor.Deze grafiek wordt een R-curve genoemd.Zoals weergegeven in figuur 3, beschrijft een R-curve de relatie tussen de specifieke verhouding van rood en infrarood licht versus de waargenomen zuurstofverzadiging zoals verzameld tijdens testen op mensen.De R-curve wordt dan gebruikt in de firmware voor een bepaald instrument en voor SPO2testers.
Figuur 3: Een voorbeeld van een R-curve, die de O2-verzadiging correleert met de R-waarde.Klik om te vergroten Simulatoren, kalibrators en functionele testers voor pulsoximeters zijn gedefinieerd in de ISO-norm 80601-2-61.In tegenstelling tot andere soorten medische apparaten zijn pulsoximeters niet ontworpen om buiten de fabriek te worden gekalibreerd.Er zijn geen andere geaccepteerde methoden voor het verifiëren van de juiste kalibratie van een pulsoximeter dan testen op mensen.De meeste SpO2testapparatuur op de markt valt in de categorie functionele testers.
Volgens Tobey Clarke in zijn boekKwaliteitsborging van medische apparatuur, moeten patiëntmonitoren ten minste jaarlijks functioneel worden getest.2De meeste functionele testers testen de SPO2sensor optisch.Dit maakt het testen van de sensor, kabel en monitor mogelijk.Sommige functionele testers voeren een signaal rechtstreeks naar de monitor in en testen alleen de monitor.Anderen kunnen de kabel testen op continuïteit.De meeste functionele testers testen alleen transmissieve technologieën, niet reflecterend.
Een typische workflow voor het testen van een patiëntmonitor of stand-alone SPO2monitor omvat het controleren van de fysieke toestand, het uitvoeren van elektrische veiligheidstests, het uitvoeren van door de fabrikant aanbevolen preventief onderhoud, het uitvoeren van prestatietests (inclusief alarmen en andere specifieke tests) en, ten slotte, het documenteren van de testresultaten.
Andrew Clay is productmarketingmanager voor Fluke Biomedical, Everett, Wash. Dit artikel is overgenomen uit een Fluke Biomedical-whitepaper.
Referenties
1. McMahon-DJ.Er bestaat niet zoiets als een SPO2simulator.Everett, Wash: Fluke Biomedical;2013. Verkrijgbaar bijhttp://www.flukebiomedical.com/Biomedical/usen/Events/Promos/sp02-whitepaper-SOC.Geraadpleegd op 15 januari 2015.
2. Clark JT, Lane M, Rafuse L.Kwaliteitsborging van medische apparatuur: ontwikkeling en procedures voor inspectieprogramma's.Everett, Wash: Fluke Biomedical;2008:123.
Posttijd: 14 mei-2020