วิธีการและความสำคัญของการตรวจสอบความอิ่มตัวของออกซิเจนในเลือด คำนิยาม

กระบวนการเมตาบอลิซึมของร่างกายมนุษย์เป็นกระบวนการออกซิเดชันทางชีวภาพ และออกซิเจนที่จำเป็นในกระบวนการเมแทบอลิซึมจะเข้าสู่กระแสเลือดของมนุษย์ผ่านทางระบบทางเดินหายใจ รวมกับฮีโมโกลบิน (Hb) ในเซลล์เม็ดเลือดแดงเพื่อสร้างออกซีเฮโมโกลบิน (HbO2) แล้ว ขนส่งไปยังทุกส่วนของร่างกายส่วนหนึ่งของเซลล์เนื้อเยื่อไป

ความอิ่มตัวของออกซิเจนในเลือด (SO2)คือ เปอร์เซ็นต์ของปริมาตรของออกซิเจนเฮโมโกลบิน (HbO2) ที่ออกซิเจนในเลือดจับกับปริมาตรรวมของเฮโมโกลบิน (Hb) ที่สามารถจับได้ นั่นคือ ความเข้มข้นของออกซิเจนในเลือดเป็นสรีรวิทยาที่สำคัญของพารามิเตอร์วัฏจักรการหายใจความอิ่มตัวของออกซิเจนที่ใช้งานได้คืออัตราส่วนของความเข้มข้นของ HbO2 ต่อความเข้มข้นของ HbO2+Hb ซึ่งแตกต่างจากเปอร์เซ็นต์ของออกซิเจนที่เติมเฮโมโกลบินดังนั้นการตรวจสอบความอิ่มตัวของออกซิเจนในหลอดเลือด (SaO2) สามารถประมาณการออกซิเจนของปอดและความสามารถของเฮโมโกลบินในการนำออกซิเจนความอิ่มตัวของออกซิเจนในเลือดแดงของมนุษย์ปกติคือ 98% และเลือดดำ 75%

(Hb ย่อมาจาก hemoglobin, hemoglobin, ตัวย่อ Hb)

วิธีการวัด

โรคทางคลินิกจำนวนมากจะทำให้ขาดออกซิเจนซึ่งจะส่งผลโดยตรงต่อการเผาผลาญของเซลล์ตามปกติและคุกคามชีวิตมนุษย์อย่างจริงจังดังนั้น การตรวจสอบความเข้มข้นของออกซิเจนในเลือดแดงแบบเรียลไทม์จึงมีความสำคัญมากในการช่วยชีวิตทางคลินิก

วิธีการวัดความอิ่มตัวของออกซิเจนในเลือดแบบดั้งเดิมคือการเก็บเลือดจากร่างกายมนุษย์ก่อน จากนั้นจึงใช้เครื่องวิเคราะห์ก๊าซในเลือดสำหรับการวิเคราะห์ทางไฟฟ้าเคมีเพื่อวัดความดันบางส่วนของออกซิเจนในเลือด PO2เพื่อคำนวณความอิ่มตัวของออกซิเจนในเลือดวิธีนี้ยุ่งยากและไม่สามารถตรวจสอบได้อย่างต่อเนื่อง

วิธีการวัดปัจจุบันคือการใช้aโฟโตอิเล็กทริคเซนเซอร์แบบปลอกนิ้ว.เมื่อทำการวัด คุณเพียงแค่วางเซ็นเซอร์ไว้บนนิ้วของมนุษย์ ใช้นิ้วเป็นภาชนะใสสำหรับฮีโมโกลบิน และใช้แสงสีแดงที่มีความยาวคลื่น 660 นาโนเมตร และแสงอินฟราเรดใกล้ที่มีความยาวคลื่น 940 นาโนเมตรเป็นรังสีป้อนแหล่งกำเนิดแสงและวัดความเข้มของการส่งผ่านแสงผ่านเตียงเนื้อเยื่อเพื่อคำนวณความเข้มข้นของฮีโมโกลบินและความอิ่มตัวของออกซิเจนในเลือดเครื่องมือนี้สามารถแสดงความอิ่มตัวของออกซิเจนในเลือดของมนุษย์ ซึ่งเป็นเครื่องมือวัดออกซิเจนในเลือดแบบไม่รุกรานอย่างต่อเนื่องสำหรับคลินิก

ค่าอ้างอิงและความหมาย

เป็นที่เชื่อกันโดยทั่วไปว่าSpO2ปกติไม่ควรน้อยกว่า 94% และน้อยกว่า 94% แสดงว่าออกซิเจนไม่เพียงพอนักวิชาการบางคนกำหนด SpO2<90% เป็นมาตรฐานของภาวะขาดออกซิเจน และเชื่อว่าเมื่อ SpO2 สูงกว่า 70% ความแม่นยำจะถึง ±2% และเมื่อ SpO2 ต่ำกว่า 70% อาจมีข้อผิดพลาดในการปฏิบัติทางคลินิก เราได้เปรียบเทียบค่า SpO2 ของผู้ป่วยหลายรายกับค่าความอิ่มตัวของออกซิเจนในเลือดแดงเราเชื่อว่าการอ่านค่า SpO2สามารถสะท้อนการทำงานของระบบทางเดินหายใจของผู้ป่วยและสะท้อนการเปลี่ยนแปลงของหลอดเลือดแดงออกซิเจนในเลือดในระดับหนึ่งหลังการผ่าตัดทรวงอก ยกเว้นกรณีที่อาการและค่าทางคลินิกไม่ตรงกัน จำเป็นต้องมีการวิเคราะห์ก๊าซในเลือดการประยุกต์ใช้การตรวจติดตามออกซิเจนในเลือดเป็นประจำสามารถให้ตัวบ่งชี้ที่มีความหมายสำหรับการสังเกตทางคลินิกของการเปลี่ยนแปลงของโรค หลีกเลี่ยงการสุ่มตัวอย่างเลือดซ้ำสำหรับผู้ป่วย และลดภาระงานของพยาบาลในทางคลินิกโดยทั่วไปแล้วมากกว่า 90%แน่นอนว่ามันต้องอยู่ในแผนกต่างๆ

การตัดสิน อันตราย และการกำจัดภาวะขาดออกซิเจน

ภาวะขาดออกซิเจนคือความไม่สมดุลระหว่างปริมาณออกซิเจนในร่างกายและการใช้ออกซิเจน กล่าวคือ เมแทบอลิซึมของเซลล์เนื้อเยื่ออยู่ในภาวะขาดออกซิเจนไม่ว่าร่างกายจะขาดออกซิเจนหรือไม่นั้นขึ้นอยู่กับปริมาณของการขนส่งออกซิเจนและปริมาณออกซิเจนสำรองที่ได้รับจากเนื้อเยื่อแต่ละส่วนจะสามารถตอบสนองความต้องการของการเผาผลาญแบบแอโรบิกได้หรือไม่อันตรายจากการขาดออกซิเจนนั้นสัมพันธ์กับระดับ อัตรา และระยะเวลาของการขาดออกซิเจนภาวะขาดออกซิเจนในเลือดอย่างรุนแรงเป็นสาเหตุทั่วไปของการเสียชีวิตจากการดมยาสลบ โดยคิดเป็นประมาณ 1/3 ถึง 2/3 ของการเสียชีวิตจากภาวะหัวใจหยุดเต้นหรือความเสียหายของเซลล์สมองอย่างรุนแรง

ในทางการแพทย์ PaO2<80mmHg หมายถึงขาดออกซิเจน และ <60mmHg หมายถึงภาวะขาดออกซิเจนPaO2 คือ 50-60mmHg เรียกว่าภาวะขาดออกซิเจนเล็กน้อยPaO2 คือ 30-49 มม. ปรอทเรียกว่าภาวะขาดออกซิเจนในระดับปานกลางPaO2<30mmHg เรียกว่าภาวะขาดออกซิเจนอย่างรุนแรงความอิ่มตัวของออกซิเจนในเลือดของผู้ป่วยภายใต้การหายใจแบบออร์โทพีดิกส์ การเติม cannula จมูก และการเติมออกซิเจนในหน้ากากมีเพียง 64-68% (ประมาณเทียบเท่ากับ PaO2 30mmHg) ซึ่งโดยทั่วไปแล้วจะเทียบเท่ากับภาวะขาดออกซิเจนอย่างรุนแรง

ภาวะขาดออกซิเจนมีผลกระทบอย่างมากต่อร่างกายเช่นอิทธิพลต่อระบบประสาทส่วนกลาง ตับและไตสิ่งแรกที่เกิดขึ้นในภาวะขาดออกซิเจนคือการเร่งการชดเชยของอัตราการเต้นของหัวใจ การเพิ่มขึ้นของการเต้นของหัวใจและการเต้นของหัวใจ และระบบไหลเวียนโลหิตจะชดเชยการขาดออกซิเจนในสภาวะที่มีไดนามิกสูงในเวลาเดียวกัน การกระจายของเลือดจะเกิดขึ้น และสมองและหลอดเลือดหัวใจจะถูกขยายอย่างเลือกสรรเพื่อให้แน่ใจว่ามีเลือดเพียงพออย่างไรก็ตาม ในสภาวะที่ขาดออกซิเจนอย่างรุนแรง เนื่องจากการสะสมของกรดแลคติกใต้เยื่อหุ้มหัวใจ การสังเคราะห์ ATP จะลดลงและการยับยั้งกล้ามเนื้อหัวใจตายทำให้เกิดภาวะหัวใจล้มเหลว การหดตัวก่อน ความดันโลหิต และการเต้นของหัวใจ ตลอดจนภาวะหัวใจห้องล่างเต้นผิดปกติและภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะอื่นๆ หยุด.

นอกจากนี้ ภาวะขาดออกซิเจนและโรคของผู้ป่วยเองอาจมีผลกระทบสำคัญต่อสภาวะสมดุลของผู้ป่วย